ആത്മഹത്യ

ഒരു കയറിന്‍ തുമ്പിലെ സ്നേഹം,
ബ്ലൈടിന്റെ കനം,
കന്നുനീരിലെ ഉപ്പ്,
ചിരിയിലെ കല്‍ക്കണ്ടം,
കൈപ്പിന്‍ ചുവയുള്ള നുണകള്‍,
ജീവിതം ചെറുമ്പോള്‍ നിറയെ കല്ല്‌...

ഞാനെന്താണ്??

നിറമുള്ള സന്ധ്യകള്‍ സ്വപനമാവുമ്പോള്‍,
മഞ്ഞ കോളാമ്പി പ്പൂക്കള്‍ക്ക് നിറം മങ്ങുമ്പോള്‍,
നാടന്‍ പാട്ടിന്റെ സീലുകള്‍ താളം തെറ്റുമ്പോള്‍,
ഒരു ചോരക്കടലിന്റെ ആഴം കൂടുമ്പോള്‍,
കരയുന്ന കുഞ്ഞിന്റെ വായില്‍
 പച്ച വെള്ളം ഒഴിക്കേണ്ടി വരുമ്പോള്‍,
മരണത്തിലേക്ക് താനേ തുഴഞ്ഞു
പോകുന്നവനെ പിടിച്ചു നിര്‍ത്തേണ്ടി വരുന്പോള്‍,
അറിഞ്ഞില്ല ഞാനെന്താനെന്നു
എന്തിനാണെന്ന്??

നാളങ്ങള്‍....

ആളിക്കതിയും ആഴത്തില്‍ കുത്തിയും
ചില ഉറപ്പുകള്‍ ഉണ്ടാക്കാറുണ്ട്......
വേദനയില്‍ നഷ്ട്ടങ്ങളില്‍ ഒക്കെ
അണയാന്‍ കൊതിക്കുന്നതിലധികം
ആളിക്കത്താന്‍ ആഗ്രഹിക്കുന്നവര്‍..
ആളിക്കത്തി അമരുന്നിവര്‍ ....
കനല് പോലും നീറി നീറി കിടക്കും
അണക്കാന്‍ ശ്രമിക്കുന്നവരെ പോലും
ആഴത്തില്‍ വിഴുങ്ങും....
എല്ലാത്തിനും അവസാനം??
ആരുമില്ലെന്ന തിരിച്ചറിവും......
അന്തരീക്ഷതിലെക്കുള്ള  അലിഞ്ഞു ചേരലും....
ചില ഓര്‍മപ്പെടുത്തലുകളും......